کلاهبرداری و دلایل وقوع آن

دلایل وقوع جرم کلاهبرداری. یکی از جرائمی که امروزه متاسفانه بسیار رواج پیدا کرده است و می‌توان گفت که در جامعه شایع شده کلاهبرداری می باشد و البته روش های بسیار متفاوتی این روزها برای کلاهبرداری مطرح است که نسبت به گذشته پیشرفت های زیادی داشته اند و ممکن است شما و اطرافیانتان در دام کلاهبرداری بیفتید. اما اگر گرفتار کلاهبرداری شدیم چه راهکارهای وجود دارد تا بتوانیم اثبات آن را انجام بدهیم؟


کلاهبرداری به عنوان یکی از جرائمی به شمار می رود که یک شخص یا اشخاصی برای اینکه از دیگران سوء استفاده و سودجویی کنند با روش‌های مختلفی اعتماد آنها را جلب کرده و منجر به فریب شان خواهند شد. در کلاهبرداری راه‌ها و روش‌های پیچیده و زیادی وجود دارد و قطعاً اثبات کلاهبرداری کار ساده‌ای نخواهد بود اما برای اینکه شما به اثبات جرم کلاهبرداری بپردازید قوانین کیفری این کمک را به شما نموده اند تا با توجه به شرایط خاص این اثبات ها انجام گردد.
پس با این مقدمه شروع می‌کنیم که کلاهبرداری به این معنی است که فردی از اشخاصی تحت عنوان کلاهبرداری فریب می‌خورد و سرمایه و مال خود را با رضایت در اختیار آنها قرار می‌دهد و کلاهبردار با استفاده از ادعاهای دروغین و فریب و دروغ و عده‌ای را به مالباخته خواهد داد و در نهایت سر او کلاه می‌گذارد و یک کلاهبردار به شمار می‌رود.


برای اینکه اثبات کلاهبرداری صورت بگیرد حتماً به ارکان کلاهبرداری در زمان نوشتن شکواییه‌ دقت شود چرا که می‌تواند در این راه تمام زحمات شما از بین رود. به همین جهت پیش از اینکه اقدامی را انجام بدهید باید جنبه‌های مختلف جرم کلاهبرداری را در ذهن داشته باشید و همچنین آشنایی با مصادیق کلاهبرداری را به دست بیاورید و بعد از آن برای طرح دعاوی کلاهبرداری اقدامات لازم را انجام بدهید و به دنبال این باشید که مال از دست رفته تان را برگردانید و همچنین از حقوق تان دفاع کنید؛ اگر با طرح شکواییه بر علیه کلاهبرداری اثبات جرم صورت بگیرد شخص مجرم باید ردمال را انجام بدهد به این معنی که مال را به صاحب آن برگرداند و با توجه به کلاهبرداری مجازاتی برای مجرم در نظر گرفته خواهد شد.

کلاهبرداری و دلایل وقوع آن

اثبات کلاهبرداری بدون مدرک

کلاهبرداری به زبان ساده اینگونه تعریف می شود که زمانی اتفاق خواهد افتاد که فردی با استفاده از وسایل متقلبانه یا به واسطه دروغ و ادعا های غیر واقعی منجر به فریب شخصی شود تا مالک با رضایت خود اموالش را در اختیار کلاهبردار قرار بدهد. باورهای غلطی در خصوص جرم کلاهبرداری در بین افراد مختلف وجود دارد مثلاً برخی از افراد فکر می کنند که چک بی محل نوعی کلاهبرداری محسوب می شود و از نظر قانون فرد صاحب چک یک کلاهبردار است اما در حالت واقعی چنین چیزی نیست و این باور غلط بوده و برای اینکه از سمت دادگاه کلاهبردار بودن یک فرد اثبات شود سه شرط اساسی نیاز است.
اولین شرط برای اثبات جرم کلاهبرداری به عنوان یکی از سخت‌ترین مراحل بوده چرا که اثبات نمودن حرف های دروغین بدون اینکه شاهد وجود داشته باشد بسیار کار سخت و دشوار خواهد بود و باید اثبات شود که کلاهبرداری با استفاده از ادعاهای دروغین یا وسایل متقلبانه صورت گرفته است. دومین شرط فریب خوردن مالباختگان یا فرد مال باخته می باشد. به این معنی که لازم است به منظور اثبات جرم کلاهبرداری افرادی که با استفاده از دروغ های فرد کلاهبردار فریب خورده اند و مالشان را با رضایت در اختیار کلاهبرداری قرار داده اند.


آخرین شرط به بردن مال به واسطه کلاهبرداری اشاره میکند. به این معنی که فرد کلاهبردار بعد از اینکه افراد را فریب می‌دهند مال آنها را برده است و به منظور اتهام کلاهبرداری این سه شرط حتماً باید وجود داشته باشند و اثبات آنها در دادگاه صورت بگیرد اما این شرط ها به تنهایی کافی نخواهند بود چرا که در شرط سوم یعنی بردن مال دیگری خود نیاز است که اثبات هایی در رابطه آن صورت بگیرد (ضرر مالی قربانی مالباخته، نفع بردن کلاهبردار از برداشتن مال شخص).
اگر که به هر دلیلی در دادگاه این موارد گفته شده اثبات نگردند نمی‌توان اتهام کلاهبرداری را به کسی وارد نموده و همین جهت کلاهبرداری به عنوان یک جرم مقید به شمار می‌رود به این منظور که برای اثبات آن نیاز است که حتماً مقید و این دو عامل اثبات شوند. وجود تنها یک شرط الزاما نشانگر وجود شرط دیگری نیست.

راه های اثبات کلاهبرداری اقرار، شهادت و علم قاضی میباشد.

شهادت جزء یکی از دلایلی که می‌تواند طبق قانون برای اثبات دعوا از آن استفاده کرد البته شاهد باید دارای شرایطی از جمله بلوغ، ایمان،طهارت مولد،عقل و… باشد و مطابق ماده ۱۹۹ قانون مجازات اسلامی برای اینکه شهادت در جرایم مختلف انجام گردد به 2 مرد نیاز است مگر در موارد خاص که به 4 شاهد مرد نیاز بوده است نظیر زنا.
علم قاضی به عنوان یکی دیگر از راه های اثبات کلاهبرداری می باشد که در اینجا قاضی با استفاده از مستنداتی که در اختیار او قرار می‌گیرد یقین حاصل می‌کند که جرم انجام شده است. به زبان ساده می توان اینگونه گفت که قاضی با توجه به علمی که داشته است و با استفاده از مدارکی که نزد قاضی است به این یقین می‌رسد که جرم مورد نظر انجام شده و برای متهم حکم صادر خواهد کرد و در این جا قاضی باید به این موضوع اشاره کند که وجود چه عواملی سبب ایجاد یقین در او شده است. سوگند نیز از دیگر روشهای اثبات کلاهبرداری به شمار می رود.
اقرار برای اثبات کلاهبرداری به این صورت است که متهم خود می‌گوید که ادعاهای شخص قربانی صحیح است و چنین جرمی را انجام داده است و طبق قانون مجازات ماده ۱۶۴ اقرار بدین معنی است که شخص از جرمی که مرتکب شده از سوی خودش خبر می‌دهد و مطابق ماده ۱۷۲ قانون در همه جرائم به جز گروه خاص یک بار اقرار کافی بوده و برای کلاهبرداری هم یک بار انجام خواهد شد و به همین جهت در کلاهبرداری متهم می گوید که منجر به فریب شخص قربانی شده و به این واسطه اموال او را برده است؛ مثلاً می گوید من برای اینکه به حساب بانکی شخص دسترسی داشته باشند و آن را خالی کنم برای قربانی پیامک ارسال نموده ام که پس از کلیک قربانی اطلاعات حساب او به من اعلام شده و به همین جهت کلاهبرداری صورت گرفته است.

خروج از نسخه موبایل